2020 SRS 25 jaar, zilveren jubileum 

De geboorte van de SRS is 18 december 1994 op de oprichtingsvergadering.

De officiële inschrijving KVK is 1 januari 1995 volgens KVK eerst no: V482979 nu 40482979

Gaan we op naar het gouden jubileum ? Het kan wel, maar alleen met medewerking van de leden. Eerst maar het 6e lustrum om te beginnen

Een mooi gezegde van een overleden SRS lid, Frithjof Sterrenburg (+11-03-2016):

In alle bescheidenheid: de Ware Wetenschapper is gekenmerkt door het vermogen zichzelf te corrigeren…
(Spreuken van Frithjof, deel 17, vers 35).

25 jaar nostalgie 

25 jaar nostalgie door Dick van den Berg

Er was eens……….

Er was eens……..(1)

De SRS bestaat 25 jaar, grote broer VERON 75 jaar. En SURPLUS dan?
Na de capitulatie blijkt dat langs het hele traject vanaf de stranden van D-day richting Noord Oost de geallieerden enorme hoeveelheden oorlogsmateriaal hebben staan.
Naar schatting is er alleen aan radiospul veel meer dan 50.000 ton overtollig.
Heel langzaam wordt dit alles via soms duistere kanalen vermarkt.
Dat duurt nog even. Daarom bestaat “onze” DUMP – SURPLUS eigenlijk net geen 75 jaar.
In Nederland komt in 1947 de eerste handel erin schuchter op gang.
Vaak weten de handelaren niet eens precies wat ze te koop hebben.
Er gebeuren zelfs ongelukken omdat in sommige toestellen nog springladingen zitten.
Ook de nijvere overheid ziet niet graag dat zenders maar aan Jan en Alleman kunnen worden verkocht. Daarom is er vanaf het begin een levendige handel in gedemilitariseerd spul.
Ook leveren losse onderdelen samen vaak meer op.

Maar er is veel. En amateurs zien een Walhalla opdoemen.
Alleen moet er wel fors betaald worden. De prijzen moeten met een ongeveer factor 20 worden vermenigvuldigd naar hedendaagse waarden…….
Hier de allereerste advertentie uit 1948 van een voor ons (nog) bekende firma. Niet de eerste dumpadvertentie, maar je ziet dat er ook ander materiaal kennelijk surplus is. 

Dick (PA2DTA)

Er was eens…….(2)

Rond 1950 verschenen er legio groothandelaren en winkeltjes die grote partijen  radio en aanverwant materiaal verkochten.
Soms praatten de hebberige amateurs hun mond voorbij.
Van de tienduizenden Xtallen kregen de FT241A types een volledig nieuwe functie als SSB kristalfilter.
De voorheen vrij waardeloze exemplaren werden prompt in prijs verhoogd, een goudmijn voor de handel.
Een echte harde Hollandse gulden per stuk. De amateurs zochten ze ook nog voor je uit.
De Donald Duck Modulatie werd eerst niet voor vol aangezien, maar er werd heel wat mee geknutseld. Ook daarbij kwamen andere dumponderdelen weer mooi van pas, zelfs de los verkochte (of op een montagebordje gesoldeerde) weerstanden en condensatoren waarmee fasenetwerkjes werden gemaakt. Op het plaatje een amateurconstructie op blik (buigbaar en goedkoop) uit omstreeks 1955; kijk eens, verscheidene onderdelen zijn voor de ouderen maar wat herkenbaar.
Het slopen van een 19 set was ook niet verboden, zie maar.

Dick (PA2DTA)

Er was eens…..(3)

We springen even in tijd vooruit naar 1973. Dump is nog steeds niet uitverkocht, wel komt er veel nieuw materiaal en modernere onderdelen bij.
Toch af en toe ook nog een herontdekking, lang opgeslagen in Rijksmagazijnen. Wat later werkte uw scribent zelf enige tijd bij deze firma.
In de hoogtijdagen van de radioamateur en de elektronicahobbyist. Er werd wat gebouwd. Aan onderdelen ging er per dag toen voor meer dan 10 kiloflorijnen aan dubbeltjes en kwartjes onderdelen over de toonbank.
Ook de 27 MC bakkies waren warme broodjes, en de rest waar de toenmalige RCD niet blij mee was kunt u zelf ook wel invullen.
Toch nog steeds hele mooie toestellen die we nu maar al te graag voor de genoemde prijs zouden willen hebben.
De TCS is een drukfoutje. Niet veel later werden trouwens voor solide dumpontvangers als National en Collins met gemak ook enkele kiloguldens betaald.
Per kilo ijzer ook nog fors aan de prijs, maar je had wel top of the bill met een 392 met gasmeteraflezing. Overigens mijn betaling geschiedde deels in natura……

Dick (PA2DTA)

Er was eens……..(4)

Nederland 1 en Radio 3 bestond nog niet. Wel Hilversum 1 en 2 op de middengolf, tussen 07.00 en 24.00 uur.
Om 09.30 de waterhoogten. 12.30 mededelingen voor land- en tuinbouw.
En vanaf 1950 Instituut Maxwell. Ik zie nog de uiteindelijk dikke ordner met alle lessen om radiomonteur te worden voor me, gekregen van de buurman.
Nu wist ik wat AVR betekende.
Zag de trots bij het zelfgebouwde radiotoestel. Hier klonk het Wilhelmus nog Nederlandser en zag je een blinkende toekomst met de radiotechniek nog helderder.
Wie heeft ze nog, de kleine bouwdoosjes? Zou er nog ergens zo’n gehectografeerde cursus op zolder liggen.
Maxwell en Panningen werden een begrip.
Ziet u dat er zelfs geen telefoonnummer in de advertentie staat.
We hadden alle tijd, de post was snel genoeg.
Ook surplus kwam na een postwissel franco huis……..

Dick (PA2DTA)

Er was eens…….(5)

Bij de SRS is lang geleden een uniek begrip ingevoerd, WEM.
Dat sloeg merkwaardig snel aan. Een kwestie van resonantie.
Warmte (W) sloeg direct terug op de uitgestraalde warmte van de radiobuizen.
Die werden niet alleen warm, maar voor de strakke rimlock en noval typen, waren ze ook nog fraai om te zien.
Een esthetisch verantwoorde vormgeving.
Een coke bottle.
Mooi getter of lak.
Zelfs kapot bleven ze mooi.
Natuurlijk single ended was beter, maar zo’n topaansluiting had ook wel wat.
Rare Engelse octalvoeten.
The English Channel was er eerst niet voor niks.
Nu was er heel wat Continental geworden om door amateurs op grote schaal te worden hergebruikt.  
En nog ervaren we de Mystiek (M) van die tijd met die spullen.
Voor een hele generatie een onverwoestbaar koppel, die W & M.
Ik/je wordt er zelf nog steeds warm van.

Dick (PA2DTA)

Er was eens…….(6)

Ik heb heel lang zo’n pupil gehad.
Mijn eerste radio experiment was met een kristal.
Allemaal spul op de zolder
gevonden. Corver rond 1925.
Mijn vader experimenteerde daar als adolescent toen mee.
Zijn oudere broers hadden toen ook al het nodige, maar meer platen/grammofoon enzo.
Niet veel later kocht hij een drielamps toestel (Telefunken beta) met alles erop en eraan.
Onbegrijpelijk want het ding was erg duur.
Het heeft de oorlog (maar mijn ingrepen niet) overleefd.
Verstopt in het kolenhok. De Duitsers hebben net zo onbegrijpelijk de hele lange
driedraads antenne van ongeveer 50 m lang niet als strafbaar of zo gezien,
want na de oorlog was ie er nog.
Zodoende had ik op een kristal ook prima ontvangst.
Bij een brand van het pakhuis waar ie aan vast zat is het ding eind jaren vijftig gesneuveld.
We hadden toen al een FM radio.
Ik heb met de oude spullen radio gebouwd, maar slechte ervaringen met het verbeteren in sigarendoosjes. Hoe mooier hoe slechter ze werkten.
Daarna ben ik ook met pupil achtige dingetjes bezig geweest, maar batterijen waren een ramp.
Ik heb ook een heleboel vooroorlogse radio’s gehad (inruilers) om mee te spelen, had ik ze maar niet gesloopt…..
Daarna met surplus begonnen, eerst zelfbouw en later een 19 set en meer van dat soort spul.
Het is ook nooit meer overgegaan.

Dick (PA2DTA)

Er was eens…..(7)

De SRS was er net. Meer dan 50 jaar daarvoor ontstond een hele serie GRC6 tot VRC10. De RT68 en de RT70 horen daarbij.
In 1995 waren die sets als nieuw te koop in Vlaardingen.
Piet Q had een heel hoge wankele stapel loodzware montagerekken in opslag.
Keep them rolling heeft dat niet ontdekt.
De meesten werden oud ijzer. De 6 meter band kwam in de mode, met FM surplus.
In het noorden kwamen tientallen sets in gebruik, hele netten breedband FM.
Beregezellig.  Mijn schuld. Ik kon er 8 sets compleet even ophalen op vrijdag.
Deed je toen eventjes. Na afspraak met P & M.
We kwamen erachter dat ook de USSR deze banden gebruikte. Dat was ontdekt door onze “radioprofessor”  JV te S.  
Zo kregen we in SRS-Noord een paar kratten Sovjet wonderen. Je snapte meteen waarom hun tanks zo zwaar moeten zijn.
Een spoedcursus Russisch was wel nodig. De Oost-Duitse Nationale Volks Armee maakte er een klein zakboekje voor.
Maar voordat we alle geheimen van de Moskouse ingenieurs hadden ontdekt duurde wel even.
Je zat wel een beetje voor gek met een Sprechgarnituur op je hoofd.
De mannen uit het verre oosten moeten een bijzondere anatomie hebben gehad.
De frequentie aflezen met een schaaltje achter en loep lijkt in een hossebossende tank tot de eerste slachtoffers met oogletsel te moeten leiden.
We ontdekten ook wat een klein zwart drukknopje te weeg bracht. Dan ging bij je tegenstation een klein belletje dat in 100 kg elektronica met 21 buizen en 68 transistoren was verstopt bescheiden te rinkelen.
Er ging ook nog een lampje branden.
Ergens staat ook nog het cyrillische equivalent van Feind hort mit.
Ik denk dat onze Job wel blij was met de verkoop van deze R111 zwaargewichten.
En wij hadden maar liefst 75 W. Voor ons was het belletje daarmee laten rinkelen nog het leukst.
Lachen! Aan de koffie, TRING.
Nu is 50 Mhz stil, hebben we PI4SRS, 3705 kHz en wordt AM redelijk gedoogd.
En weten we dat we geen 100 W SSB PEP nodig hebben…….

Dick (PA2DTA)

SRS, waard om lid van te zijn